Bir anı, eskilerden, unutulmayan...

1995 yılında Aziz Nesin'i kaybettigimizde cok buyuk uzuntu duymustum. Yıllar once Izmir Fuari'na gittigimizde ona imzalattigim kitabi hatirlayip, kitabin icine bir ani yazisi yazmistim. O yazıyı hic dokunmadan iletiyorum, bir kez daha anisina saygiyla...

" O gun, Aziz Amca'nın imza gunu oldugundan habersizdik.
 Izmir'deydik ve alisveris icin bir supermarkete girmistik. Ciktigimizda marketin yaninda Aziz Amca'nın kitap sergisini ve onunde de kitaplarini imzalamak icin oturan Aziz Amca'yı (kucuk ama dev adamı) gorduk.
 Ben kitap imzalatmak istedim. Babam bana bir kitap aldı. Kitabimi imzalatmak icin oldukca uzun bir siraya girdim.
 Sıra bana geldiginde cok heyecanlanmistim. Adimi sordu ve sonra kitaba birseyler yazip kitabi bana verdi.
 Aziz Amca öldü...
 Su anda anısı elimde. Onu özenle sakliyorum.
 Ey Dev Adam,
 Seni ve yıllar oncesindeki bu kucuk anıyı unutamiyorum. "

Bir siir..

Ozdemir Asaf'in siiri. Tasinmak ve geride kalanlar...

Taşınmak kadar                                                                             
Hüzünlü bir kırık yoktur
Bir kopma bir yaralanma
Gizlenmiş bir hıçkırık yoktur

Şarkıları vardır ya büyük olayların
Taşınmanın da bir şarkısı olmalı dedik
Şimdi onu okuyalım
Şarkısını taşınanların

Çocuklar dikkat edin
Bir şey unutulmasın
Mangalın kapağı
Tuz kutusu
Teyzemin başörtüsü
Ihlamur torbası
Sürahinin örtüsü
Kırılmasın dikkat edin
Safran kavanozu
Çocuklar dikkat edin
(Şangır şungur)
Ah kırılmasın
Kırılmasındı
Anneannemin lambası
(Kamyon sesi gelir)
Her şey tamam mı
Her şey tamam
Anne her şey tamam
Tastamam

Ama babamın
Şu pencerede kalan
Bakışlarını
Alamadım bir türlü
Çakılmış köşesine
Alınmıyor alınmıyor
Babamın bakışları
Kırılmıyor da
Yerlere de düşmüyor
Orada
Duruyor hava gibi
Taşınmıyor anne
Babamın bakışları
Taşınmıyor
Desinler boşuboşuna
Güle güle