Bahar, kışın bizden çaldıklarıyla beraber eksik geldi bu
sene. Güneş yüzünü nihayet gösterip gülümsedi. Örümcek ağlarını parlattı,
selamlaştık. Çiçekler güneşe çevirdi yüzünü, otlar, çimenler neşelendi. Her şey
renge büründü birden. Evler, arabalar, kaldırım taşları, direkler,
insanlar..Hava tertemizdi, rüzgarla güneşin buluşmasını kutladı sessizce..Bu
sessizliğe nokta koydu kuş sesleri, minik cıvıltılarla. Cıvıltılar eşliğinde
tertemiz havadan uzun bir nefes aldım. Şimdi yenilenme mevsimiydi, hayat böyle
akıp gidecekti biz olsak da olmasak da. Olup olmamanın ötesinde biz yoksak
zaten anlamı da yoktu tüm bunların..
Mevsimlerin döngüsü de böyleydi Hayat Bilgisi dersinde;
İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış..Her şeyin başlangıcıydı ilkbahar, sonu da
kış..Şimdi devam eden bu mevsim döngüsünde onsuz ama yine de eksilen değil, bir
şeyler katarak yaşamaya devam..İçimizde hüzünle, bahara neşelenerek..
